Kancelaria radców prawnych świadczy profesjonalne usługi dla cudzoziemców przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres przedmiotowy usług obejmuje w szczególności:

• legalizację pobytu cudzoziemców poprzez uzyskanie zezwolenia na pobyt stały, pobyt czasowy, pobyt ze względów humanitarnych, pobyt tolerowany, pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnoty Europejskiej a także wydanie karty pobytu,
• kwestie dotyczące uzyskania wizy,
• pomoc w otrzymaniu statusu uchodźcy,
• pomoc w przedmiocie uzyskania obywatelstwa polskiego,
• problematykę dotyczącą procedury powrotowej,
• doradztwo w zakresie zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym konstruowanie umów,
• kwestie związane z uzyskaniem zezwolenia na pracę,
• udzielanie porad prawnych.

W ramach świadczonych usług zapewniamy:

• reprezentację w postępowaniach przed organami administracji publicznej – w tym wojewodą, urzędem do spraw cudzoziemców, Szefem do Spraw Cudzoziemców, Komendantem Placówki Straży Granicznej – w postępowaniach przed sądami administracyjnymi oraz sądami powszechnymi, również w procedurze odwoławczej,
• sporządzanie i składanie właściwych wniosków, dokumentacji oraz pism procesowych niezbędnych do skutecznego uzyskania właściwych zezwoleń.

PKT 1. POBYT STAŁY

Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli:

• jest dzieckiem cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE pozostającym pod jego władzą rodzicielską:

1. urodzonym po udzieleniu temu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub
2. urodzonym w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego temu cudzoziemcowi lub w okresie pobytu tego cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany albo w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem ochrony uzupełniającej, lub,

• jest dzieckiem obywatela polskiego pozostającym pod jego władzą rodzicielską, lub
• jest osobą o polskim pochodzeniu i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe, lub
• pozostaje w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim z obywatelem polskim i pozostawał w tym związku małżeńskim przez co najmniej 3 lata przed dniem, w którym złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały, i bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z tym obywatelem polskim lub w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych, lub,
• jest ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu art. 115 § 22 Kodeksu karnego i:

1. przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 1 rok na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy dla ofiar handlu ludźmi,
2. współpracował z organami ścigania w postępowaniu karnym w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego,
3. ma uzasadnione obawy przed powrotem do państwa pochodzenia, lub

• bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż:

1. 5 lat w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy, udzieleniem ochrony uzupełniającej lub na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub
2. 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany udzielonej na podstawie art. 351 pkt 1 lub 3, lub
3. 4 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę udzielonego ze względu na cel, o którym mowa w art. 114 ust. 1a, i posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, lub,

• udzielono mu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej azylu, lub
• posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.

W przedmiocie działalności Kancelarii znajduje się przeprowadzanie dla klientów całej procedury dotyczącej legalizacji pobytu cudzoziemca w Polsce. Do zakresu naszych usług należy przygotowanie odpowiedniego wniosku o wydanie decyzji zezwalającej na pobyt stały w Polsce i wydanie karty pobytu a także reprezentacja klientów w urzędzie wojewódzkim. Proces legalizacji pobytu kończy się poprzez wydanie odpowiedniej decyzji administracyjnej przez wojewodę i odbiór karty stałego pobytu dla cudzoziemca. Konsekwencją wydania zezwolenia na pobyt stały dla cudzoziemca jest możliwość legalnej pracy w Polsce oraz możliwość podróżowania do innych krajów strefy Schengen.

Zezwolenie na pobyt stały w Polsce ważne jest dla cudzoziemca bezterminowo, jednakże należy pamiętać o wymogu okresowej wymiany karty stałego pobytu – co 10 lat. Wraz z ważnym paszportem karta pobytu w Polsce potwierdza tożsamość cudzoziemca oraz jego legalny pobyt w Polsce i umożliwia swobodne przekraczanie granicy państwa Polskiego, a także podróżowanie po innych krajach strefy Schengen bez konieczności uzyskania wizy. W przypadku gdy karta pobytu dla cudzoziemca ulegnie zniszczeniu lub dane w niej zamieszczone ulegną zmianie, wniosek o wydanie nowej karty pobytu należy złożyć w terminie 14 dni po wystąpieniu przesłanek do jej wymiany. Na co należy zwrócić uwagę, choć ważność zezwolenia na pobyt stały nie jest obwarowana żadnym terminem, może one zostać cofnięte w razie zaistnienia przesłanek ustawowych uzasadniających wydanie takiej decyzji.

Karta stałego pobytu umożliwia podjęcie pracy bez dodatkowego zezwolenia i usprawnia dokonywanie wszelkich czynności przed polskimi urzędami, stanowi również przepustkę do podjęcia studiów wyższych na polskich uczelniach.

PKT 2. POBYT CZASOWY

Kancelaria w imieniu klientów przeprowadza wszystkie czynności niezbędne, aby zalegalizować pobyt czasowy cudzoziemca w Polsce — obejmujące przygotowanie i złożenie wniosku wraz z potrzebną dokumentacją — a także reprezentuje cudzoziemca w postępowaniu przed właściwym organem. Karta pobytu czasowego jest wydawana klientowi Kancelarii po wydaniu odpowiedniej decyzji administracyjnej wojewody.

Krta pobytu czasowego może być wydana ze względu na określone okoliczności:

• ze względu na poszanowanie prawa do życia rodzinnego oraz poszanowanie praw dziecka,
• ze względu na pracę, w tym także pracę wymagającą wysokich kwalifikacji,
• ze względu na prowadzenie działalności gospodarczej,
• mogą ją otrzymać osoby studiujące na wyższej uczelni, prowadzące badania naukowe lub szkolące się zawodowo,
• przysługuje osobom pozostającym w związku małżeńskim z obywatelem polskim lub chcącym połączyć się z rodziną,
• ze względu na inną przyczynę uzasadniającą pobyt w Polsce ponad 3 miesiące.

W oparciu o bogate doświadczenie pomagamy uzyskiwać następujące rodzaje zezwoleń:

• zezwolenie na pobyt stały,
• zezwolenie na pobyt czasowy,
• zezwolenie na pobyt czasowy i pracę,
• zezwolenie na pracę.

Karta pobytu czasowego w Polsce

Karta czasowego pobytu w Polsce uprawnia do legalnego przebywania oraz przemieszczania się w granicach terytorialnych Rzeczypospolitej Polskiej. Karta pobytu czasowego nie zawsze pozwala na rozpoczęcie pracy przez cudzoziemca w Polsce. Cudzoziemiec może ubiegać się oddzielnie o pozwolenie na pracę dla cudzoziemca, ale istnieje też możliwość łącznego ubiegania się o zezwolenie na pobyt i pozwolenie na pracę.

Także pracodawcy mogą zwrócić się do Kancelarii z prośbą o pomoc w uzyskaniu dla ich pracownika zezwolenia na pracę dla cudzoziemców i dokumentu, jakim jest karta czasowego pobytu dla cudzoziemców. Zezwolenie na pracę dla cudzoziemca wydaje wojewoda.

Zezwolenie na pobyt czasowy

W oparciu o uregulowania ustawy o cudzoziemcach, zezwolenie na pobyt czasowy w Polsce może uzyskać cudzoziemiec, jeśli zostaną spełnione wszystkie określone prawem wymogi ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają pobyt cudzoziemca na terytorium Polski przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Zezwolenia na pobyt czasowy udziela się na okres nie dłuższy niż 3 lata. Ustawa o cudzoziemcach reguluje podstawy prawne (cel pobytu) ubiegania się cudzoziemca o uzyskanie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (karta pobytu czasowego), wśród których należy wskazać m.in. pobyt celem poszukiwania pracy, wykonywanie pracy, pobieranie nauki, odbywanie studiów czy połączenie rodziny.

PKT 3. POBYT ZE WZGLĘDÓW HUMANITARNYCH

Cudzoziemcowi udziela się zgody na pobyt ze względów humanitarnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zobowiązanie go do powrotu:

• może nastąpić jedynie do państwa, w którym, w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.:

1. zagrożone byłoby jego prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego lub
2. mógłby on zostać poddany torturom albo nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu, lub
3. mógłby być zmuszony do pracy, lub
4. mógłby być pozbawiony prawa do rzetelnego procesu sądowego albo być ukarany bez podstawy prawnej, lub

• naruszałoby jego prawo do życia rodzinnego lub prywatnego, w rozumieniu przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., lub
• naruszałoby prawa dziecka, określone w Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r., w stopniu istotnie zagrażającym jego rozwojowi psychofizycznemu.

W zakresie usług Kancelarii leży przeprowadzanie wszelkich czynności niezbędnych do uzyskania zgody na pobyt ze względów humanitarnych, obejmujące m.in. kontakt ze wszystkimi urzędami państwowymi, przygotowanie wymaganej dokumentacji, składanie stosownych wniosków oraz pism prawnych.

PKT 4. POBYT TOLEROWANY

Aby uzyskać zgodę na pobyt tolerowany, cudzoziemiec musi wykazać, że zobowiązanie go do powrotu:

• może nastąpić jedynie do państwa, w którym, w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.:

1. zagrożone byłoby jego prawo do życia, wolności ibezpieczeństwa osobistego lub
2. mógłby zostać poddany torturom albo nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu, lub
3. mógłby on być zmuszony do pracy, lub
4. mógłby być pozbawiony prawa do rzetelnego procesu sądowego albo być ukarany bez podstawy prawnej,

• jest niewykonalne z przyczyn niezależnych od organu właściwego do przymusowego wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu i od cudzoziemca, lub
• może nastąpić jedynie do państwa, do którego wydanie go jest niedopuszczalne na mocy orzeczenia sądu albo z uwagi na rozstrzygnięcie Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie odmowy wydania cudzoziemca.

W zakresie usług Kancelarii leży przeprowadzanie wszelkich czynności niezbędnych do uzyskania zgody na pobyt tolerowany, obejmujące m.in. kontakt ze wszystkimi urzędami państwowymi, przygotowanie wymaganej dokumentacji, składanie stosownych wniosków oraz pism prawnych.

PKT 5. REZYDENT DŁUGOTERMINOWY UNII EUROPEJSKIEJ

Zezwolenia udziela się cudzoziemcowi jeżeli przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez 5 lat i spełnia łącznie następujące warunki:

• posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, przez okres co najmniej 3 lat pobytu w Polsce bezpośrednio przed złożeniem wniosku,
• posiada ubezpieczenie zdrowotne lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W takim przypadku — w imieniu naszych klientów — przeprowadzamy wszelkie czynności niezbędne do uzyskania zgody na pobyt tolerowany, obejmujące m.in. kontakt ze wszystkimi urzędami państwowymi, przygotowanie wymaganej dokumentacji, składanie stosownych wniosków oraz pism prawnych.

PKT 6. STATUS UCHODŹCY

Cudzoziemcowi nadaje się status uchodźcy, jeżeli na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej, nie może lub nie chce korzystać z ochrony tego kraju. Prześladowanie może polegać w szczególności na:

• użyciu przemocy fizycznej lub psychicznej, w tym przemocy seksualnej,
• zastosowaniu środków prawnych, administracyjnych, policyjnych, lub sądowych w sposób dyskryminujący, lub o charakterze dyskryminującym,
• wszczęciu lub prowadzeniu postępowania karnego albo ukaraniu, w sposób, który ma charakter nieproporcjonalny lub dyskryminujący,
• braku prawa odwołania się do sądu od kary o charakterze nieproporcjonalnym lub dyskryminującym,
• wszczęciu lub prowadzeniu postępowania karnego albo ukaraniu z powodu odmowy odbycia służby wojskowej podczas konfliktu, jeżeli odbywanie służby wojskowej stanowiłoby zbrodnię lub działania niezgodne z prawem międzynarodowym,
• czynach skierowanych przeciwko osobom ze względu na ich płeć lub małoletniość.

Prześladowanie musi:

• ze względu na swoją istotę lub powtarzalność stanowić poważne naruszenie praw człowieka, w szczególności praw, których uchylenie jest niedopuszczalne zgodnie z 15 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, lub
• być kumulacją różnych działań lub zaniechań, w tym stanowiących naruszenie praw człowieka, których oddziaływanie jest równie dotkliwe jak prześladowania, o których mowa w punkcie poprzednim

PKT 7. WIZY

Wiza Schengen lub wiza krajowa

Wiza krajowa uprawnia do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ciągłego pobytu na nim lub do kilku pobytów na tym terytorium następujących po sobie, trwających łącznie nie dłużej niż 90 dni w okresie ważności wizy.

Wiza Schengen lub wiza krajowa może być wydana w jednym z następujących celów:

• turystycznym,
• odwiedzin u rodziny lub przyjaciół,
• udziału w imprezach sportowych,
• prowadzenia działalności gospodarczej,
• wykonywania pracy, w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, na podstawie wpisanego do ewidencji oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi,

5a) wykonywania pracy sezonowej w okresie nieprzekraczającym 9 miesięcy w roku kalendarzowym,

• wykonywania pracy innej, niż określona w pkt 5 i 5a,
• prowadzenia działalności kulturalnej lub udziału w konferencjach,
• wykonywania zadań służbowych przez przedstawicieli organu państwa obcego lub organizacji międzynarodowej,
• odbycia studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich albo studiów trzeciego stopnia,
• szkolenia zawodowego,
• kształcenia się lub szkolenia w innej formie niż określona w pkt 9 lub 10,
• dydaktycznym,
• prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych,
• tranzytu,
• tranzytu lotniczego,
• leczenia,
• dołączenia do obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) — strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub przebywania z nim,
• udziału w programie wymiany kulturalnej lub edukacyjnej, programie pomocy humanitarnej lub programie pracy wakacyjnej,

18a) przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny repatrianta,

19a) przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny osoby przebywającej w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały uzyskanego na podstawie Karty Polaka,

• korzystania z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka,
• repatriacji,
• korzystania z ochrony czasowej,
• przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe,
• realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu łączenia rodzin,

24a) realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa,

• innym niż określone w pkt 1-24a, który uzasadnia cudzoziemca wjazd do Polski.

Należy w tym miejscu nadmienić, iż okres ważności wizy krajowej rozpoczyna się nie później niż 3 miesiące od dnia jej wydania i nie przekracza 1 roku.

PKT 8. OCHRONA UZUPEŁNIAJĄCA

Cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków do nadania statusu uchodźcy, udziela się ochrony uzupełniającej.

Dzieje się tak w przypadku, gdy powrót do kraju pochodzenia może narazić go na rzeczywiste ryzyko doznania poważnej krzywdy przez:

• orzeczenie kary śmierci lub wykonanie egzekucji,
• tortury, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie,
• poważne i zindywidualizowane zagrożenie dla życia lub zdrowia wynikające z powszechnego stosowania przemocy wobec ludności cywilnej w sytuacji międzynarodowego lub wewnętrznego konfliktu zbrojnego

— i ze względu na to ryzyko nie może lub nie chce korzystać z ochrony kraju pochodzenia.

PKT 9. AZYL

Azyl jest jedną z form ochrony udzielanej przez Państwo Polskie cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium naszego kraju. Cudzoziemcowi można udzielić azylu w Rzeczypospolitej Polskiej na jego wniosek. Azylu udziela się, kiedy jest on niezbędny do zapewnienia ochrony cudzoziemcowi oraz gdy przemawia za tym ważny interes Rzeczypospolitej Polskiej.

Decyzję w sprawach udzielania i pozbawiania azylu wydaje Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców i wymaga ona uzyskania zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych.

PKT 10. OBYWATELSTWO POLSKIE

Zasady, tryb oraz warunki nabycia obywatelstwa polskiego są określone w ustawie z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim. Ustawa przewiduje dwa sposoby nabycia obywatelstwa polskiego przez cudzoziemca.

1. tryb prezydencki

Obywatelstwo zostaje nadane mocą postanowienia Prezydenta, który ma pełną swobodę przy podejmowaniu decyzji w tym zakresie i nie jest ograniczony żadnymi przesłankami ustawowymi. Jest to bowiem jedna z prerogatyw przysługujących mu na mocy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Nadanie obywatelstwa przez wojewodę właściwego dla miejsca zamieszkania cudzoziemca

W tym wypadku o obywatelstwo mogą starać się cudzoziemcy, którzy spełniają co najmniej jeden z warunków określonych w ustawie o obywatelstwie polskim:

• cudzoziemcy przebywający nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którzy posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego,
• cudzoziemcy przebywający nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którzy:

1. pozostają co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub
2. nie posiadają żadnego obywatelstwa;

• cudzoziemcy przebywający nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskali w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej,
• małoletni cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, których jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie,
• małoletni cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, których co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, a drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie,
• cudzoziemcy przebywający nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, którzy spełniają łącznie następujące warunki:

1. posiadają zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawo stałego pobytu,
2. posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego,

• cudzoziemcy przebywający nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskali w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.

Co należy podkreślić, zasadą jest iż cudzoziemiec jest obowiązany posiadać znajomość języka polskiego potwierdzoną urzędowym poświadczeniem na poziomie biegłości językowej co najmniej B1, świadectwem ukończenia szkoły w Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwem ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.

W zakresie usług Kancelarii w tego rodzaju sprawach leży m.in. reprezentacja osoby zainteresowanej w postępowaniu o potwierdzenie obywatelstwa przed urzędami wojewódzkimi czy uzyskanie stosownej dokumentacji niezbędnej do celowego i skutecznego załatwienia sprawy.

PKT 11. KARTA POLAKA

Karta Polaka to dokument stwierdzający przynależność do Narodu Polskiego. Karta Polaka jest wydawana osobie która łącznie spełni następujące cztery warunki:

• wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów,
• w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub wojewody złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego,
• wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat,
• złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957.

Co należy podkreślić, Karta Polaka może być przyznana wyłącznie osobie nieposiadającej obywatelstwa polskiego albo zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dodatkowo, może być przyznana wyłącznie osobie posiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka obywatelstwo:

• Republiki Armenii,
• Republiki Azerbejdżańskiej,
• Republiki Białoruś,
• Republiki Estońskiej,
• Gruzji,
• Republiki Kazachstanu,
• Republiki Kirgiskiej,
• Republiki Litewskiej,
• Republiki Łotewskiej,
• Republiki Mołdowy,
• Federacji Rosyjskiej,
• Republiki Tadżykistanu,
• Turkmenistanu,
• Ukrainy,
• Republiki Uzbekistanu,

albo posiadającej w jednym z tych państw status bezpaństwowca.

Dokumentami wykazującymi przynależność do Narodu Polskiego mogą być w szczególności:

• polskie dokumenty tożsamości,
• akty stanu cywilnego lub ich odpisy, metryki chrztu, świadectwa szkolne lub inne dokumenty potwierdzające związek z polskością,
• dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w polskich formacjach wojskowych,
• dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o polskim pochodzeniu,
• dokumenty o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o polskim pochodzeniu,
• zagraniczne dowody tożsamości zawierające informacje na temat narodowości polskiej ich posiadacza,
• zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw, o których mowa w art. 2 ust. 2, potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej,
• prawomocna decyzja w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia, wydana zgodnie z przepisami ustawy o repatriacji.

Posiadając Kartę Polaka można m.in.: podejmować pracę lub prowadzić działalność gospodarczą na terytorium Polski na takich samych zasadach jak obywatele polscy. Możliwe jest także korzystanie z różnych form kształcenia, podejmowanie oraz odbywanie studiów wyższych i doktoranckich, branie udziału w badaniach naukowych i rozwojowych. Ustawa przewiduje także uprawnienie w postaci korzystania z pomocy konsula w sytuacji zagrożenia życia i bezpieczeństwa, korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej w stanach nagłych a także możliwość uzyskania ulgi na przejazd środkami komunikacji publicznej.

Przyznanie Karty Polaka nie oznacza nabycia polskiego obywatelstwa ani stwierdzenia polskiego pochodzenia, nie stanowi ona również dokumentu uprawniającego do przekraczania granicy ani osiedlania się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środkiem prawnym służacym cudzoiemcowi, który po uzyskaniu Karty Polaka zamierza osiedlić się w Polsce, jest złożenie wniosku o zezwolenie na pobyt stały.

Ponadto posiadacz Karty Polaka otrzymuje prawo do ubiegania się – w ciągu 3 miesięcy od chwili złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały – o świadczenie pieniężne dla siebie oraz dla członków swojej najbliższej rodziny przebywających razem z nim w Polsce. Takie świadczenie może zostać przyznane w wymiarze do 9 miesięcy.

Po upływie roku od uzyskania zezwolenia na pobyt stały na terytorium Polski cudzoziemiec może wystąpić do wojewody o uznanie za obywatela polskiego.

Prawo cywilne, jako gałąź prawa regulująca stosunki między podmiotami prawa prywatnego, ma doniosłe znaczenie na gruncie praktycznego stosowania prawa. Kancelaria oferuje kompleksowe usługi m.in. w zakresie:

• doradztwa prawnego,
• wydawania pisemnych i ustnych opinii oraz analiz,
• konstruowania, opiniowania oraz negocjacji umów,
• windykacji należności cywilnoprawnych,
• prowadzenia przed właściwymi organami spraw z zakresu prawa cywilnego.

Przedmiotem naszej działalności są w szczególności sprawy dotykające problematyki prawa zobowiązań, prawa rzeczowego, prawa spadkowego, dochodzenia odszkodowań oraz zadośćuczynień, roszczeń o zapłatę, naruszenia dóbr osobistych.

PKT 1. SPRAWY O ODSZKODOWANIE I ZADOŚĆUCZYNIENIE

W zakresie specjalizacji naszej Kancelarii leży kompleksowa obsługa w sprawach odszkodowań. Pomagamy uzyskać odszkodowania m.in. od kontrahentów, wykonawców, ubezpieczycieli, Skarbu Państwa, gmin, powiatów, województw, a także innych podmiotów. W zależności od potrzeb naszych klientów udzielamy porad prawnych a także sporządzamy pozwy o zapłatę odszkodowania za szkodę majątkową i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Nasze usługi obejmują reprezentację klientów w postępowaniach sądowych o odszkodowanie i zadośćuczynienie, w posiedzeniach pojednawczych, postępowaniach mediacyjnych oraz na etapie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika na podstawie sądowego tytułu wykonawczego.

PKT 2. SPRAWY O ZAPŁATĘ NALEŻNOŚCI – WINDYKACJA

W zależności od okoliczności konkretnej sprawy, Kancelaria zajmuje się reprezentowaniem zarówno klientów indywidualnych jak i przedsiębiorców w postępowaniach sądowych w sprawach o zapłatę należności. Zakres świadczonych usług obejmuje m.in. wystosowanie do dłużnika przesądowego wezwania do zapłaty spornej należności na rzecz klienta w określonym terminie, pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową. W przypadku bezskutecznego upływu terminu na dobrowolne uiszczenie należności, Kancelaria sporządza i wnosi do sądu pozew o zapłatę. Zależnie od trybu rozpoznania sprawy, po uzyskaniu prawomocnego wyroku zasądzającego lub nakazu zapłaty, reprezentujemy klientów także na etapie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika.

PKT 3. SPRAWY ZWIĄZANE Z NIERUCHOMOŚCIAMI

Sprawy o ochronę własności nieruchomości

Przedmiotem działalności Kancelarii są również sprawy związane z ochroną windykacyjną oraz negatoryjną własności nieruchomości. Świadczymy usługi prawne w zakresie ustalenia stanu prawnego nieruchomości, postępowań sądowych dotyczących własności i podziału nieruchomości, zasiedzenia oraz procesów o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Umowy dotyczące nieruchomości

Kancelaria świadczy usługi w przedmiocie zabezpieczenia interesów klientów przy zawieraniu umów z zakresu obrotu nieruchomościami, m.in.:

• sprzedaży,
• użytkowania wieczystego,
• najmu,
• dzierżawy,
• umów pośrednictwa.

Na zlecenie naszych klientów oferujemy pomoc przy opracowywaniu, opiniowaniu oraz negocjowaniu umów związanych z korzystaniem z nieruchomości.

PKT 4. OPRACOWYWANIE I OPINIOWANIE PROJEKTÓW UMÓW CYWILNOPRAWNYCH

Na zlecenie naszych klientów oferujemy pomoc przy konstruowaniu oraz opiniowaniu projektów umów cywilnoprawnych oraz kontraktów gospodarczych. Kancelaria opracowuje wszelkie umowy uregulowane w kodeksie cywilnym jak również cywilnoprawne umowy nienazwane.

PKT. 5 SPRAWY O OCHRONĘ NARUSZONEGO POSIADANIA

Świadczymy usługi w zakresie spraw związanych z ochroną naruszonego posiadania. Przygotowujemy pisma procesowe w przedmiotowej sprawie oraz inicjujemy postępowania sądowe w sprawie przywrócenia naruszonego posiadania oraz zakazu dalszych naruszeń w przyszłości. Zakres świadczeń obejmuje także reprezentację, nie tylko na etapie postępowania sądowego, ale także egzekucyjnego.

PKT 6. OCHRONA DÓBR OSOBISTYCH

Kancelaria świadczy kompleksową pomoc prawną w sprawach dotyczących bezprawnej ingerencji w sferę poszanowania dóbr osobistych. Usługi w przedmiotowym zakresie obejmują – w zależności od specyfiki sprawy – profesjonalną pomoc w skorzystaniu z następujących środków ochrony prawnej:

• powództwo o zaniechanie,
• powództwo o ustalenie,
• powództwo o dopełnienie czynności potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia,
• zadośćuczynienie pieniężne lub zapłata na cel społeczny,
• odszkodowanie na zasadach ogólnych.

Definicja dóbr osobistych

Pojęcie „dobra osobistego” jest na tyle mocno zakotwiczone w polskim porządku prawnym, że można je odnaleźć w różnych aktach normatywnych. Co wymaga odnotowania, ustawodawca w żadnym z nich nie zdecydował się na zamieszczenie definicji legalnej a ciężar doprecyzowania czym w istocie są dobra osobiste oraz wysiłek wyprowadzenia ogólnej formuły im przynależnej został przesunięty na przedstawicieli nauki oraz judykatury.

Na tym gruncie został wypracowany pogląd, że dobra osobiste są: „wartościami o charakterze niemajątkowym, wiążącymi się z osobowością człowieka, uznanymi powszechnie w społeczeństwie». Na kanwie tego stanowiska uznaje się, że koniecznym dla przyznania ochrony cywilnoprawnej z tytułu naruszenia bądź zagrożenia dóbr osobistych, jest posiadanie przez konkretny przedmiot cech istotnych, pozwalających na zakwalifikowanie go jako dobra osobistego. Do grona najważniejszych przesłanek zaliczyć należy: ścisły związek dobra chronionego z podmiotem, któremu służy, niezbywalność, nieprzenoszalność, niedziedziczność, niemajątkowy charakter, obowiązywanie erga omnes oraz podleganie prawnej regulacji.

Katalog dóbr osobistych

Zgodnie z brzmieniem art. 23 kodeksu cywilnego, „dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach”. Posłużenie się przez prawodawcę w treści normy z art. 23 kodeksu cywilnego zwrotem „jak w szczególności”, jednoznacznie wskazujące na egzemplifikacyjny charakter wyliczenia ustawowego, co musi prowadzić do konkluzji, że w polskim porządku prawnym brak jest katalogu zamkniętego dóbr osobistych. Wynika z tego, że wraz ze zmianami zachodzącymi w stosunkach społecznych mogą pojawiać się nowe dobra osobiste, a także zanikać te, które dotychczas podlegały ochronie prawnej. Jest to podyktowane nie tylko ciągłą ewolucją krajowego oraz ponadnarodowego ustawodawstwa – i co za tym idzie, działalnością wymiaru sprawiedliwości – ale także wzrostem uznania dla osoby ludzkiej.

W świetle tego stanowiska nie powinno budzić wątpliwości przyznanie statusu dobra osobistego m.in. takim wartościom jak nietykalność cielesna, integralność seksualna, prawo do prywatności, niezakłóconego korzystania z mieszkania, prawo do grobu.

Przesłanki ochrony w przypadku dóbr osobistych

Na gruncie polskiego porządku prawnego dobra osobiste przybierają postać podmiotowych praw bezwzględnych, a więc praw nakładających powszechny obowiązek zachowania się w określony sposób. Przenosząc powyższe na grunt dóbr osobistych, art. 24 k.c. nakłada skuteczny erga omnes obowiązek poszanowania praw przysługujących osobie uprawnionej, obejmujący usankcjonowany zakaz bezprawnej ingerencji w sferę praw chronionego, co umożliwia roztoczenie jak najszerszej ochrony nad beneficjentami dóbr osobistych, tym samym umożliwiając im realizację przysługujących im praw w jak najpełniejszym wymiarze.

Innymi słowy, polskie prawo przyznaje ochronę „totalną”, chroniącą przed każdym naruszającym, która nie może być utożsamiana z ochroną przed każdym naruszeniem. To ostatnie bowiem musi spełniać cechę bezprawności, czyli zachowanie osoby wkraczającej w sferę dóbr osobistych ma pozostawać z sprzeczności z porządkiem prawnym, obejmującym obowiązujące przepisy prawne oraz zasady współżycia społecznego. Co należy wskazać, bezprawność naruszenia dóbr osobistych na gruncie porządku prawnego jest domniemywana, czyli ciężar dowodu iż ingerencja nie nosi znamienia bezprawności spoczywa na osobie dokonującej owego naruszenia.

PKT 7. PRAWA AUTORSKIE

Zakres stosowania ustawy o ochronie praw autorskich jest bardzo szeroki, bowiem zgodnie z ustawową definicją utworu: “przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w jakiejkowliek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażenia”.

Kancelaria świadczy usługi prawne w zakresie praw autorskich majątkowych, osobistych oraz praw pokrewnych.

• Prawa autorskie majątkoweprzysługują twórcy, zapewniając mu wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Autorskie prawa majątkowe są przedmiotem obrotu, są zbywalne, podlegają dziedziczeniu.
• Prawa autorskie osobistechronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem i obejmują prawo do autorstwa utworu, oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo, nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności oraz nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.
• Prawa pokrewneobejmują artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej, prawo do korzystania z fonogramu lub wideogramu, prawa do nadań programu, pierwszych wydań oraz wydań naukowych.

W ramach świadczenia pomocy prawnej z zakresu prawa autorskiego Kancelaria w szczególności:

• pomaga przy sporządzaniu, negocjowaniu, analizowaniu umów dotyczących praw autorskich majątkowych i praw pokrewnych,
• udziela porad prawnych w zakresie ochrony autorskich praw osobistych,
• sporządza oraz opiniuje umowy cywilnoprawne z zakresu prawa autorskiego,
• reprezentuje Klientów w sporach dotyczących naruszenia praw autorskich i praw pokrewnych, w sprawach o odszkodowanie oraz zadośćuczynienie za bezprawne naruszenie praw autorskich, zapłatę wynagrodzenia oraz wydanie korzyści z tytułu bezumownego korzystania z cudzego utworu, a także występujemy z roszczeniami o zaniechanie działań mogących naruszyć prawa autorskie i dopełnienie czynności potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia prawa autorskiego.

PKT 8. SPRAWY TZW. POŻYCZEK LICHWIARSKICH

Nasza Kancelaria ma bogate doświadczenie w przedmiocie prowadzenia spraw związanych ze zjawiskiem tzw. „pożyczek lichwiarskich. Wskazane sprawy dotyczą najczęściej osób znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, potrzebujących szybkiej wypłaty środków pieniężnych bez potrzeby uprzedniego weryfikowania historii kredytowej — która najczęściej nie pozwalałaby na zaciągnięcie zobowiązania pieniężnego w banku — czy z pominięciem długich sformalizowanych procedur związanych z uzyskaniem kredytu. Następstwa zaciągnięcia tego typu zobowiązań są skrajnie niekorzystne dla pożyczkobiorcy — od niewspółmiernie wysokich odsetek począwszy na utracie nieruchomości – ustanawianej jako zabezpieczenie spłaty wierzytelności – skończywszy, bowiem nieuczciwi pożyczkodawcy wyzyskują przymusowe położenie czy niewiedzę swojego kontrahenta, celowo dezinformując ich co do treści składanych przez nich oświadczeń i rzeczywistych skutków prawnych, jakie te za sobą pociągają.

Celem dochodzenia swoich uprawnień możliwe jest zainicjowanie postępowania karnego – na podstawie art. 304 k.k. — a także cywilnego. Polski kodeks cywilny przewiduje, że jeżeli jedna ze stron — wyzyskując przymusowe położenie, niedołęstwo lub niedoświadczenie drugiej strony — w zamian za swoje świadczenie przyjmuje albo zastrzega dla siebie lub dla osoby trzeciej świadczenie, którego wartość w chwili zawarcia umowy przewyższa w rażącym stopniu wartość jej własnego świadczenia, możliwe jest wystosowanie żądania zmniejszenia świadczenia lub zwiększenia należnego świadczenia. Istnieje również roszczenie o unieważnienie umowy, w wypadku gdy ww. byłyby nadmiernie utrudnione.

Innym środkiem ochrony prawnej przysługującym pokrzywdzonemu jest możliwość uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli.

W zależności od okoliczności faktycznych możliwe jest powołanie się na:

• podstęp pożyczkodawcy,
• błąd dotyczący warunków zawieranej umowy (który w przypadku ich uprzedniej znajomości, nie doprowadziłby do złożenia oświadczenia o tej treści, tj. do zawarcia umowy o skutku lichwiarskim),
• okoliczności, w jakich doszło do zawarcia umowy, wpływające na stopień świadomości czy swobody powzięcia decyzji i wyrażenia woli (np. działanie pod wpływem silnego stresu spowodowanego trudną sytuacją finansową).

Ze względu na złożoność tego typu spraw, zaleca się umówienie na spotkanie w siedzibie Kancelarii. Usługi w przedmiotowym zakresie są przez Nas świadczone pro bono, zaś konsultacja jest nieodpłatna.

Do zakresu specjalizacji Kancelarii należą również sprawy administracyjnoprawne. Zajmujemy się prowadzeniem postępowań przed organami administracyjnymi na wszystkich etapach, w tym w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Naszym Klientom zapewniamy kompleksowe usługi obejmujące m.in.

• doradztwo prawne,
• uzyskiwanie pozwoleń administracyjnych,
• reprezentację w postępowaniach administracyjnych przed organami administracji publicznej i samorządowej;
• prowadzenie postępowań przed Wojewódzkimi Sądami Administracyjnymi i Naczelnym Sądem Administracyjnym;
• sporządzanie pism, wniosków, odwołań, skarg do organów administracji publicznej i samorządowej lub sądów administracyjnych,
• przygotowywanie opinii prawnych, analiz i doradztwa w tematyce prawa administracyjnego i publicznego prawa gospodarczego,
• pomoc w uzyskiwaniu pozwoleń, zezwoleń, koncesji.

Kancelaria prowadzi wszelkiego rodzaju sprawy rodzinne, w tym:

• sprawy rozwodowe i o separację,
• o ustalenie władzy rodzicielskiej nad wspólnym, małoletnim dzieckiem,
• o pozbawienie lub ograniczenie władzy rodzicielskiej,
• dotyczące regulowania kontaktów z dziećmi,
• o ustalenie alimentów na rzecz dziecka lub małżonka, a także w szczególnych przypadkach na rzecz innego członka rodziny,
• związane z umowami regulującymi ustrój majątkowy,
• o podział majątku wspólnego.

PKT 1. ROZWODY

Zakres usług świadczonych przez Kancelarię obejmuje m.in.:

• sporządzanie pozwów rozwodowych i innych pism procesowych, w tym środków odwoławczych od orzeczeń w przedmiotowej sprawie,
• reprezentację strony w procesie rozwodowym przed sądami obu instancji,
• udział w mediacji oraz negocjacjach w przedmiotowej sprawie,
• udzielanie porad prawnych oraz konsultacje.

Rozwód może być orzeczony, jeżeli doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, tzn. pomiędzy małżonkami nie ma już więzi emocjonalnej, fizycznej i gospodarczej. W sytuacji, kiedy wskazane przesłanki nie zostaną udowodnione, sąd oddali powództwo o rozwód i małżeństwo będzie trwało nadal. Jednakże nawet pomimo spełnienia przesłanek ustawowych uzasadniających rozwiązanie małżeństwa, sąd nie orzeknie rozwodu jeżeli byłoby to sprzeczne z dobrem małoletnich dzieci stron lub kiedy przemawiają przeciwko temu zasady współżycia społecznego. W wyroku rozwodowym sąd rozstrzyga także o winie w rozkładzie pożycia, co ma poważne implikacje także na gruncie prawnym, bowiem małżonek uznany za winnego może być obciążony obowiązkiem płacenia drugiemu małżonkowi alimentów i to nawet wtedy, gdy drugi małżonek ma dobrą sytuację majątkową. Innym skutkiem ustalenia winy jest ewentualne nieudzielenie rozwodu. Jeżeli tylko jeden małżonek zostanie uznany za winnego i to on będzie żądał rozwodu, a drugi się na rozwód nie zgodzi, wtedy Sąd nie rozwiąże małżeństwa, chyba że w rozpatrywanej sprawie zajdą szczególne powody.

Sąd orzekając w przedmiocie rozwiązania małżeństwa, reguluje także sytuację małoletnich dzieci stron poprzez rozstrzyganie w przedmiocie władzy rodzicielskiej, alimentów oraz kontaktów z rodzicami. Sąd może także uregulować sposób korzystania ze wspólnego mieszkania stron, a nawet w wyjątkowych sytuacjach nakazać eksmisję jednego z małżonków. Możliwe jest także uwzględnienie w orzeczeniu wniosku o podział majątku wspólnego.

PKT 2. SEPARACJA

Jeżeli nastąpił zupełny rozkład pożycia małżeńskiego, ale małżonkowie nie chcą wziąć rozwodu, mogą domagać się separacji. Jej skutki są takie, jak skutki rozwodu z tą różnicą, że w czasie separacji nie można zawrzeć nowego związku małżeńskiego. W wyniku separacji ustaje wspólność majątkowa małżeńska, a dziecko urodzone w czasie separacji nie będzie uznane za dziecko męża matki. Skutkiem orzeczenia separacji jest także niemożnośc domagania się zachowku po zmarłym małżonku oraz wyłączenie z ustawowego kręgu dziedziczenia.

Jeżeli stosunki pomiędzy małżonkami w separacji ulegną poprawie, na ich zgodne żądanie Sąd w trybie nieprocesowym znosi separację, co powoduje ustanie jej skutków.

PKT 3. ALIMENTY

Obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania bieżących środków utrzymania osobom, które nie mogą utrzymać się samodzielnie. Obowiązek ten dotyczy nie tylko rodziców i dzieci. Alimentów może domagać się dziecko od ojca, matki lub obojga rodziców, ale także wnuk od dziadka i dziadek od wnuka czy rodzeństwo (także przyrodnie). Alimenty może płacić małżonek w separacji drugiemu małżonkowi, ale także jeden były małżonek drugiemu, jeżeli został uznany za winnego rozkładu pożycia.

Wysokość alimentów najczęściej, ale nie zawsze, zależy od uzasadnionych potrzeb z jednej strony i zdolności zarobkowych oraz posiadanego majątku – z drugiej. Ponadto bierze się pod uwagę poziom życia zainteresowanych. Wyrok określający wysokość alimentów może ulec zmianie. Jeżeli po wydaniu wyroku dojdzie do zmiany okoliczności, na przykład wzrosną potrzeby dziecka, można żądać podwyższenia albo obniżenia lub całkowitego uchylenia alimentów.

PKT 4. PODZIAŁ MAJĄTKU

Rozwód powoduje ustanie wspólności majątkowej i z reguły prowadzi do podziału wspólnego majątku. W zasadzie podział powinien być równy, czasem można jednak żądać udziału większego niż drugi małżonek. Podział majątku może nastąpić w trakcie sprawy rozwodowej, ale tylko wtedy, gdy małżonkowie mają gotowy, wspólny uzgodniony plan podziału oraz wystosują wspólny, zgodny wniosek. W praktyce takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko. W celu dokonania podziału majątku po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, konieczne jest wystąpienie z oddzielnym wnioskiem do sądu, już po uprawomocnieniu się wyroku w sprawie o rozwód.

Kancelaria świadczy kompleksową pomoc prawną w zakresie prawa spadkowego. Pomagamy w organizacji formalności dotyczących nabycia praw do spadku a także podziału majątku spadkowego. Podejmujemy także działania mające na celu ochronę spadkobierców przed nabyciem spadku zadłużonego.

Zakres usług obejmuje w szczególności:

• udzielanie porad prawnych w sprawach spadkowych,
• sporządzanie wniosków o stwierdzenie nabycia spadku oraz występowanie o notarialne poświadczenie dziedziczenia,
• przygotowywanie pism procesowych, w tym pozwów oraz apelacji,
• reprezentację stron w postępowaniu sądowym w sprawach spadkowych,
• przeprowadzanie pozasądowego działu majątku spadkowego.

PKT 1. STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU ORAZ POŚWIADCZENIE DZIEDZICZENIA

Stwierdzenie nabycia spadku to podstawowe postępowanie spadkowe, którego celem jest stwierdzenie, kto nabył prawa do spadku po określonym spadkodawcy. Sprowadza się ono do tego, że sąd określa krąg podmiotów uprawnionych do dziedziczenia majątku po zmarłej osobie w drodze spadku, co porządkuje sytuację prawną po osobie zmarłej. Jest to postępowanie nieprocesowe, inicjowane na wniosek osoby zainteresowanej.

W ramach świadczonych usług Kancelaria:

• sporządza wskazane pismo procesowe, tj. wniosek o stwierdzenie nabycia spadku,
• po wstępnej konsultacji ustala krąg spadkobierców – mogący wynikać z ustawy (tj. księga spadków kodeksu cywilnego) i wtedy po zmarłym dziedziczą jego najbliżsi krewni albo z testamentu, na mocy którego do dziedziczenia mogą być powołane również osoby niespokrewnione ze spadkodawcą,
• ustala podstawę dziedziczenia oraz co wchodzi w skład spadku,
• reprezentuje klientów w zainicjowanym postępowaniu.

Nasza Kancelaria pomaga również w szybszym potwierdzaniu praw do spadku poprzez przeprowadzanie procedury notarialnego poświadczenia dziedziczenia. W tym celu współpracujemy ze sprawdzonymi kancelariami notarialnymi.

PKT 2. ZACHOWEK

Przedmiotem działalności Kancelarii są sprawy związane z zachowkiem. Jest to instytucja stanowiąca zabezpieczenie osób pominiętych w testamencie spadkodawcy, które należą do ustawowego kręgu dziedziczenia. Wspieramy naszych klientów w ustaleniu kręgu osób uprawnionych: zstępnych spadkodawcy, rodziców oraz jego małżonka oraz pomagamy uzyskać należną im rekompensatę finansową od osób, które dzięki pozostawionemu testamentowi, dokonanemu zapisowi windykacyjnemu czy darowiźnie nabyły spadek. Wskazani wyżej krewni mają prawo domagać się od spadkobierców połowy udziału spadkowego, który przypadałby im w razie dziedziczenia ustawowego, zaś uprawnieni małoletni oraz trwale niezdolni do pracy – równowartości dwóch trzecich przywołanego udziału.

Należy odnotować iż uprawnienie domagania się zachowku nie przysługuje krewnym wydziedziczonym przez spadkodawcę oraz tym, którzy zrzekli się dziedziczenia przez umowę zawartą ze spadkodawcą w formie aktu notarialnego.

Dochodzenie zachowku, w odróżnieniu od stwierdzenia nabycia spadku, odbywa się w postępowaniu procesowym, gdzie uprawniony jest powodem, a osoba od której domaga się zapłaty jest pozwanym. Roszczenia uprawnionego z tytułu zachowku przedawniają się z upływem lat pięciu od ogłoszenia testamentu, dlatego też pozew musi być wniesiony do sądu z zachowaniem tego terminu.